Znaczna część komunikacji w internecie odbywa się przy użyciu formatu JSON. Jest on prosty, lekki i czytelny. W związku z tym, jeżeli chcę, aby moje urządzenie było otwarte na świat, muszę wspierać ten format. Mógłbym sam bawić się w parsowanie JSONa do obiektu i na odwrót, ale rozsądniejszym wydaje się być użycie gotowej biblioteki. Zatem zapraszam do lektury wstępnego opisu biblioteki JSON dla IoT czyli ArdunioJson.
Skoro już wiemy jak połączyć Esp8266 z WiFi i jak z jego poziomu wysłać request HTTP. Naturalną następną czynnością jest połączenie tych dwóch rzeczy. Poniżej znajduje się kod, który właśnie to czyni. Zapraszam do lektury.
W poprzednim poście opisałem jak ustalić połączenie WiFi używając modułu ESP8266. Jednak samo połączenie z internetem jest bezwartościowe, dopóki nie zostanie skonsumowane. Zatem w dzisiejszym blogpoście przedstawię jak tę łączność wykorzystać i zademonstruję kod, który wykonuje proste zapytanie HTTP.
Czymże byłoby IoT bez dostępu do sieci? Prawdopodobnie pozostało by tylko T, czyli nic szczególnego. Gdyż takie urządzenia elektroniczne, znamy od bardzo dawna. Właśnie dzięki połączeniu ich z globalną siecią otwierają się zupełnie nowe możliwości. Dostęp do sieci możemy uzyskać na wiele sposobów. Od najbardziej tradycyjnego, czyli połączenia przewodem, aż do łączności satelitarnej. Poniżej przedstawię jak połączyć do sieci poprzez najpopularniejszy standard, czyli WiFi, na przykładzie płytki Wemos D1 mini z wbudowanym modułem WiFi ESP8266, której wybór opisywałem tu.
Poprzednio napisałem krótki wstęp jak podpiąć i oprogramować przycisk. Jednak na końcu umieściłem informację, że kod ten nie jest idealny, bo jest podatny na bouncing. Jeżeli chcesz dowiedzieć się co to jest bouncing i jak go zniwelować. To zapraszam serdecznie :).
Podstawową rzeczą, w jakimkolwiek urządzeniu, jest przycisk. Jest to najprostszy interfejs do komunikacji z wszelkiej maści ustrojstwami. Czy można sobie wyobrazić działania którejkolwiek z maszyn, bez guzików? Można, tylko po co? Zatem poniżej przedstawię jak wygląda podpięcie i obsługa przycisku.
Jakiś czas temu zastanawiałem się jakie IDE do IoT będzie dla mnie najlepsze. Po wstępnej analizie zdecydowałem się na PlatformIO. Instalacja i konfiguracja Platformio wraz z diplojem kodu na urządzenie zajęło mi tylko chwilkę. Zatem poniżej przedatawię jakie kroki wykonałem, aby wszystko zadziałało.
Dotarła już do mnie paczka z zamówionym sprzętem. Trochę diód, tranzystorów, przycisków, itp., ale najważniejszą zawartością jest moduł ESP8266 zgodny z WeMos i Arduino. Zatem moje wymówki związane z niepisaniem kodu stają się powoli nieaktualne. Jednak przed rozpoczęciem pisania kodu potrzebuję wybrać odpowowiednie IDE do IoT. Zatem krótkie zestawienie poniżej.
Jak wiecie pierwszą, prototypową wersję urządzenia do IsTableBusy zaimplementowałem na RaspberryPi. Jednak ze względu na plany optymalizacji chciałbym użyć czegoś lżejszego. Z pomocą przyszedł znajomy który zaproponował WeMos D1 Mini. Dlaczego? Już wyjaśniam.
Po krótkim omówieniu problemu i wstępnego pomysłu na rozwiązanie. Przeszedłem do wyboru urządzenia i mojego pierwszego zetknięcia z elektroniką. Następnie uderzyłem w architekturę rejestracji urządzenia. A teraz wreszcie przejdę, do czegoś ciekawszego, z programistycznego punktu widzenia, a minowicie do kodu, który oczywiście jest dostępny na githubie. W tej częście skupię, się na kodzie urządzenia.
