Napisanie skryptów budujących to jedno. Konfiguracja serwera CI to drugie. Natomiast połącznie tych dwóch elementów daje więcej niż ich suma. Przedstawiam dzisiaj, na przykładzie, jak uruchomić skrypty CakeBuild na Appveyor z użyciem appveyor.yml. Ten post w dużej części zawiera listing YAMLa wraz z opisem oraz krótki wstęp o konfiguracji tego Więcej…
Jakiś czas temu szukałem, odpowiedniego dla mnie, serwera CI. Dlaczego jest mi potrzeby oraz jakie wymagania musi spełnić, abym go wybrał? O tym już dzisiaj. Zapraszam do czytania mojego wywodu dlaczego wybrałem AppVeyor. Miłej lektury.
Dzisiaj przedstawiam jak zbudować i zdiplojować paczkę na Azure przy pomocy Cake. Ten blogpost składa się z dwóch logicznych części. Po pierwsze przedstawiam i opisuję skrypt budujący paczkę. W drugiej natomiast pokazuję jak wygląda skrypt publikujący aplikację na Azure Web App. Zapraszam najserdeczniej.
Kilka tygodni temu wspominałem o potrzebie refaktoringu aplikacji IsTableBusy. Planowałem użycie wzorca projektowego Command i Active Object. Jednak po przemyśleniach, bliżej kodu, doszedłem do wniosku, że w tym wypadku lepsze będzie użycie maszyny stanów. Poniżej przedstawiam uzasadnienie dlaczego tak oraz fragmenty kodu.
MsBuild podczas budowania paczki tworzy kilka plików. Jednym z nich jest tytułowy xml zawierający zmienne konfiguracyjne. Domyślnie zawiera podstawową, często niewystarczającą, kolekcje parametrów. Co zrobić aby mieć więcej parametrów w SetParameters.xml? Takie pytanie też sobie zadałem podczas ostatniego projektu. Dzisiaj przedstawiam jakie kroki należy podjąć, aby dostosować ten plik do Więcej…
Większość programistycznej pracy polega na automatyzowaniu, zazwyczaj biznesu klienta. Jednak duża część programistycznych zadań również może być robiona samoczynnie. Przykładowo całe podejście Continuous Integration (Ciągła Integracja) polega na automatyzowaniu pracy developerskiej. Dzisiaj opiszę jak skonfigurować proces budowania aplikacji i uruchamianie testów przy pomocy Cake na przykładzie projektu IsTableBusy.
Rok 2017 zakończył się. Nadszedł czas na podsumowanie ostatniego półrocza mojej działalności okołoblogowej. Na początek garść statystyk, które na szczęście przedstawiają tendencję wzrostową. Następnie przechodzę do akcji zakończonych, a jakże, sukcesem. Na końcu przedstawię wstępne plany na najbliższy okres.
W wolnym czasie piszę aplikację peryferyjną do IsTableBusy na bazie WeMos D1 mini. Nie jest ona jeszcze zbyt skomplikowana, ponieważ traktuję ten projekt mocno edukacyjnie. Większość czasu przeznaczonego na ten projekt spędzam na czytaniu internetu i dopisywaniu małych kawałków kodu. Dzięki temu idzie on do przodu, niestety praca w takim trybie nie sprzyja czystości kodu. Nadszedł więc czas na porządki.
Aplikację IsTableBusy, którą powolutku rozwijam osobiście oraz w ramach projetu Daj się poznać. Opisywałem ją w poście Gdy piłkarzyki zajęte są – pomysł oraz Daj Się Poznać 2017 – decyzja. Natomiast niedawno pojawił się krótki wpis na blogu Objectivity opisujący wykorzystanie IoT w firmie. Jest tam kilka słów o mnie, Więcej…
Jak wiecie pierwszą, prototypową wersję urządzenia do IsTableBusy zaimplementowałem na RaspberryPi. Jednak ze względu na plany optymalizacji chciałbym użyć czegoś lżejszego. Z pomocą przyszedł znajomy który zaproponował WeMos D1 Mini. Dlaczego? Już wyjaśniam.
