Kilka tygodni temu wspominałem o potrzebie refaktoringu aplikacji IsTableBusy. Planowałem użycie wzorca projektowego Command i Active Object. Jednak po przemyśleniach, bliżej kodu, doszedłem do wniosku, że w tym wypadku lepsze będzie użycie maszyny stanów. Poniżej przedstawiam uzasadnienie dlaczego tak oraz fragmenty kodu.
Rok 2017 zakończył się. Nadszedł czas na podsumowanie ostatniego półrocza mojej działalności okołoblogowej. Na początek garść statystyk, które na szczęście przedstawiają tendencję wzrostową. Następnie przechodzę do akcji zakończonych, a jakże, sukcesem. Na końcu przedstawię wstępne plany na najbliższy okres.
Skoro już wiemy jak połączyć Esp8266 z WiFi i jak z jego poziomu wysłać request HTTP. Naturalną następną czynnością jest połączenie tych dwóch rzeczy. Poniżej znajduje się kod, który właśnie to czyni. Zapraszam do lektury.
W poprzednim poście opisałem jak ustalić połączenie WiFi używając modułu ESP8266. Jednak samo połączenie z internetem jest bezwartościowe, dopóki nie zostanie skonsumowane. Zatem w dzisiejszym blogpoście przedstawię jak tę łączność wykorzystać i zademonstruję kod, który wykonuje proste zapytanie HTTP.
Czymże byłoby IoT bez dostępu do sieci? Prawdopodobnie pozostało by tylko T, czyli nic szczególnego. Gdyż takie urządzenia elektroniczne, znamy od bardzo dawna. Właśnie dzięki połączeniu ich z globalną siecią otwierają się zupełnie nowe możliwości. Dostęp do sieci możemy uzyskać na wiele sposobów. Od najbardziej tradycyjnego, czyli połączenia przewodem, aż do łączności satelitarnej. Poniżej przedstawię jak połączyć do sieci poprzez najpopularniejszy standard, czyli WiFi, na przykładzie płytki Wemos D1 mini z wbudowanym modułem WiFi ESP8266, której wybór opisywałem tu.
Jak wiecie pierwszą, prototypową wersję urządzenia do IsTableBusy zaimplementowałem na RaspberryPi. Jednak ze względu na plany optymalizacji chciałbym użyć czegoś lżejszego. Z pomocą przyszedł znajomy który zaproponował WeMos D1 Mini. Dlaczego? Już wyjaśniam.
